در مورد سوسیس چه میدانید؟

سوسیس

ماده غذايي است كه از گوشت چرخ شده و ادويه جات مختلف تهيه مي شود. ريشه اين لغت فرانسوي مي باشد. معمولاً روي

سوسيس ها، نوعي پوشش پلاستيكي قرار مي گيرد (در قديم، مواد سوسيس را داخل روده حيوانات جاسازي مي كردند) و همراه با همين پوشش، سوسيس ها را بسته بندي مي كنند.

دسته بندي انواع سوسيس

سوسيس هاي پخته
سوسيس هاي خشك
سوسيس هاي تازه

از گوشت تازه كه خوب پخته شده آنرا تهيه مي كنند. اين دسته از سوسيس ها را يا بلافاصله بعد از پختن مصرف مي كنند يا آنها را در يخچال نگهداري نموده و قبل از مصرف، آنها را گرم مي كنند. اين سوسيس ها را نمي توان براي مدت طولاني نگهداري كرد. مثال آن، سوسيس هايي است كه از جگر تهيه مي شوند.

اين دسته از سوسيس ها را بعد از پختن، دودي مي كنند (يا حتي با دود مي پزند). اين دسته از سوسيس ها را گرم يا سرد مصرف می کنند

 اما حتماً بايد در يخچال نگهداري شوند. كالباس و مارتادلا دو نوع از اين دسته سوسيس ها مي باشند .
از گوشتي تهيه مي شوند كه قبلاً به آن نمك نزده اند. اين دسته از سوسيس ها را بايد در يخچال نگهداري نمود و قبل از مصرف، حتماً بايد پخته

شوند. مثال آن، سوسيس هاي ايتاليايي تهيه شده از گوشت تازه گاو و گوشت خوك و سوسيس آلماني مي باشد.

سوسيس هاي تازه اي هستند كه دودي شده اند. آنها را بايد در يخچال نگهداري نمود و قبل از مصرف كاملا پخت. سوسيس روماني از جمله اين نوع سوسيس هاست.

سوسيس هاي تازه اي هستند كه آنها را خشك مي كنند. معمولاً اين سوسيس ها را سرد مصرف مي كنند و مي توان براي مدت طولاني آنها را نگهداري نمود. سالامي و سوسيس هاي تابستاني از جمله اين سوسيس ها هستند. برخي كشورهاي دنيا مثل آلمان، 1200 نوع سوسيس مختلف از انواع خام، پخته يا خشك به بازار عرضه مي كنند.

اين نوع را از گوشت خام تهيه مي كنند و آنها را نمي پزند. اين دسته از سوسيس ها را نمك زده، دودي نموده يا خشك مي كنند. بيشتر انواع سوسيس هاي خام را مي توان براي مدت طولاني نگهداري نمود.

هر ملت و هر مذهبي، از گوشت هاي خاص و همچنين مواد افزودني مخصوصي براي تهيه سوسيس استفاده مي كند. مثلاً انگليسي ها در تهيه سوسيس، بيشتر از پودر نان يا نان سوخاري و كمتر از گوشت استفاده مي كنند؛ در حاليكه اغلب مردم كشورهاي دنيا اين مواد را در تهيه سوسيس به كار نمي برند. سوسيس هايي كه موقع پختن باد مي كنند، بخش اعظم يك صبحانه كامل را در ايرلند تشكيل مي دهند.

از سوسيس در درست كردن انواع ساندويچ يا به عنوان بخشي از يك خوراک

 خاص استفاده مي شود. سوسيس هايي كه بدون پوشش مي باشند، خود نوعي گوشت محسوب شده و به عنوان منبع پروتئين در تهيه غذاها به كار مي روند.

در برخي كشورها، سوسيس هاي گياهي هم تهيه مي كنند. اين دسته از سوسيس ها را مي توان از تافي، مغز ميوه جات، حبوبات، پروتئين سويا يا

هر نوع سبزي ديگر كه طي پختن بهم بچسبند و به شكل سوسيس درآيند، تهيه نمود. اين دسته سوسيس ها همچون ديگر فراورده هاي جانشين گوشت، دو بخش هستند: در يك دسته از اين سوسيس ها، سبزيجات را به شكل سوسيس هاي تهيه شده از گوشت درآورده، رنگ خوراكي زده و طعم دار مي كنند تا مزه و بافت آن شبيه گوشت واقعي شود.
در دسته ديگر، تنها از ادويه جات و عطر خود سبزيجات استفاده مي شود تا سوسيس، طعم طبيعي خود را حفظ نمايد و هيچ عملي جهت شبيه سازي آن به گوشت صورت نمي گيرد

سوسيس هاي پخته

سوسيس هاي دودي پخته


سوسيس هاي تازه

سوسيس هاي دودي تازه


سوسيس خشك

سوسيس هاي خام


انواع سوسيس

توليد سوسيس، نتيجه مهارت و توانايي قصابان است. آنها گوشت قسمت هايي از بدن كه قابل خوردن است، اما ظاهر جالبي ندارد را تبديل به سوسيس مي كنند؛ در عين حال كه با اضافه نمودن مواد نگهدارنده به آن، از فساد سريع گوشت هم جلوگيري مي نمايند.

اعتقاد بر اين است كه سومري ها، اولين كساني بودند كه حدود 3000 سال قبل از ميلاد مسيح، سوسيس را اختراع نمودند. در كشور چين حدود 589 سال قبل از ميلاد، اولين سوسيس از گوشت بز و بره تهيه شد. حكايات تاريخي بر اين نكته دلالت دارد كه سوسيس يكي از قديمي ترين غذاهاست و در كتاب هاي تاريخ يونان هم نام آن آمده است.

در دوران سلطنت يكي از امپراطوران رم به نام نرو ?Nero?، هنگام جشنواره ها از سوسيس بسيار زياد استفاده مي كردند. اما برخي كليساهاي كاتوليك، مصرف سو

سيس را گناه مي دانستند. به همين دليل مصرف سوسيس ممنوع شد. در اوايل قرن 10، به دليل آن كه با مسموم كردن سوسيس ها افراد مورد نظر را مي كشتند، توليد سوسيس ممنوع اعلام گرديد.

در قديم، پوشش روي سوسيس ها را از روده حيوانات تهيه مي كردند. امروزه جنس اين رويه ها معمولاً از پلاستيك، كلاژن يا سلولز مي باشد. با وجود اين كه به دليل مواد نگهدارنده، سوسيس ها تاريخ مصرف طولاني مدتي دارند، اما كنسرو سوسيس هم موجود مي باشد.